ریحانه هدیه ای از عرش الهی

ریحانه عزیزترینم: امشب توی پارک بود که فهمیدم چقدر بزرگ شدی. وقتیکه از بازی طنابها بالا میرفتی و بدون اینکه من کمکت کنم تا اون بالا رفتی چون همیشه تا همون پایین میرفتی و بالاتر از اون نمیرفتی و وقتیکه بچه های بزرگتر بالا میرفتن بهشون نگاه میکردی. بنظر میومد که فکر میکردی خیلی ازت بزرگترن. ولی امشب توهم به اوج رسیدی به قله. تازه برای اولین بار بود که خودت دوست پیدا کردی و اسمش و پرسیدی و بهم میگفتی مامان دوست پیدا کردن خیلی راحته و من غرق در شور تو بودم. اما هنوز توی دوستیابی یه مقدار کم تجربه ای چون فکر میکردی باید با همه بچه های پارک باید دوست بشی و اسمشون و بدونی. و من برات توضیح دادم که دوست باید همسن و سال خودت باشه تا بتونی باهاش ارتب...